Hoeveel schadevergoeding moet een werknemer bij een ontslag op staande voet betalen aan de werkgever?

Bij een ontslag op staande voet door de werkgever, met opzet of schuld van de werknemer, moet de werknemer een 'gefixeerde schadevergoeding' betalen. Deze vergoeding is gelijk aan het loon "over de termijn dat de arbeidsovereenkomst bij regelmatige opzegging had behoren voort te duren" (volgens artikel 7:677 lid 2 en 3 BW). Tot recentelijk was onduidelijk wiens opzegtermijn bedoeld werd: die van de werkgever of de werknemer? De Hoge Raad heeft het antwoord gegeven:

Deze vergoeding dient om het nadeel te compenseren dat de tegenpartij van degene die de dringende reden veroorzaakte, ondervindt door het vroegtijdige einde van het arbeidscontract, vergeleken met een beëindiging met inachtneming van de geldende opzegtermijn door de partij die het ontslag op staande voet heeft ingediend. De hoogte van de vergoeding wordt bepaald door de opzegtermijn van de partij die de dringende reden heeft gegeven, in dit geval dus van de werknemer.